طب بالینی در گوسفند و بز‮‏‫

گوسفند و بز هر دو نشخوار كننده هستند. این حیوانات دارای یک معده چهار بخشی هستند که در آن غذای خورده شده هضم، برگردانده و دوباره هضم می شود.

در گوسفندها و بزها ، شکمبه قسمت زیادی از حفره شکم را اشغال می کند. این قسمت، غذایی را که به سرعت مصرف می شود در خود نگه می دارد و فقط در مرحله بعد دوباره مصرف می کند.
سپس غذای تجویز شده مجددا جویده شده و در فرآیندی که نشخوار کردن نامیده می شود، دوباره بلعیده می شود. فرآیند جویدن هنگامی رخ می دهد که گوسفند یا بز در حال استراحت باشند.

در واقع شکمبه به عنوان یک ظرف بزرگ تخمیر عمل می کند و حاوی باکتری ها و سایر میکروارگانیسم هایی است که وعده های غذایی رشته ای حیوان را هضم می کنند.

اهلی سازی گوسفند و بز
بز و گوسفند چیزی در حدود ۱۰ هزار سال پیش اهلی شدند، این حیوانات به دنبال محصولی که تهیه می کردند، مورد توجه بوده اند و با کنترل سرگردانی این حیوانات، کشاورزان اولیه به راحتی می توانستند به حیوانات دسترسی پیدا کنند.

گوسفند و بز هر دو حیوان چند منظوره محسوب می شدند، زیرا نه تنها از گوشت و شیر آنها استفاده می شده است بلکه کود آنها برای آتش سوزی، پوست و الیاف یا پشم مورد استفاده قرار می گرفته است. در ابتدا گوسفندان و بزها تشویق می شدند تا در نزدیکی چاله های آبیاری باقی بمانند، اما کشاورزان نو سنگی به زودی شروع به محدود کردن حیوانات خود به صورت دائمی تر کردند.

تولید مثل
گوسفندان و بزها دوره بارداری مشابهی دارند. هر دو تقریبا پنج ماه باردار هستند، گوسفندها ۱۴۶ روز و بزها ۱۵۰ روز آبستن هستند. گوسفند و بز می توانند بیش از یک فرزند در هر بارداری تولید کنند. چرخه فحلی و همچنین زمان تخمک گذاری در هر دو گونه مشابه است. با توجه به تولید مثل به طور کلی، تنوع مختلفی از نزاد های مختلف گوسفند و بز نسبت به دو گونه وجود دارد.

رفتار اجتماعی
بزها و گوسفندان حیوانات اجتماعی هستند و اجداد هر دو، در گروه هایی با اندازه متوسط زندگی می کردند، که به محافظت از آنها در برابر شکارچیان کمک می کرد و به حیوانات فردی در یافتن جفت کمک می کرده اند.

این گروه ها به بز و گوسفندان کمک می کنند تا از حیوانات جوان مراقبت و محافظت کنند. هر دو گوسفند و بز همچنین گروه های ماتریفیکال را تشکیل می دهند، که در آن حیوانات ماده و خردسالان وابسته آنها با هم باقی می مانند در حالی که حیوانات نر در یک باند کوچکتر جدا می شوند که در مجاورت زنان باقی می ماند. بزها و گوسفندان ماده هر دو پیوند نزدیک با بچه های خود دارند.

تفاوت های بین گوسفند و بز
بز و گوسفند انواع نشخوارکنندگان کوچک (حیواناتی که غذای خود را دوباره می جوند) هستند. حدود ۳۰۰ نژاد بز و بیش از ۱۰۰۰ نژاد گوسفند زنده وجود دارد که امروزه در مزارع سراسر جهان یافت می شود. بز و گوسفند گوشت، شیر، پشم و پوست را برای مردم در سراسر جهان فراهم می کنند و نقش مهمی در اقتصاد جهانی دارند.

گرچه آنها به نژادهای مختلفی تعلق دارند، اما بز و گوسفند می توانند با یکدیگر مخلوط شوند. جدای از شباهت های آشکار بین این دو، بز و گوسفند در موارد مختلف تفاوت هایی باهم دارند:

تعداد کروموزوم ها
گوسفند دارای ۵۴ کروموزوم است، در حالی که بز دارای ۶۰ کروموزوم است (ساختارهای ریز میکروسکوپی کوچک، مانند نخ به هم تابیده که اطلاعات ژنتیکی را حمل می کند).

پوشش
بز دارای پشم و ریش کوتاه و مودار است، در حالی که گوسفندان دارای یال پشمی است، برخلاف بز، پشم گوسفندان به طور مرتب قیچی می شود.

شکل بدن و لب ها
بدن بز باریک تر از گوسفند است. لب فوقانی گوسفندان با شیاری عمودی تقسیم می شود که این مورد در بز وجود ندارد.

غدد
گوسفندها غدد اشک در زیر چشم و غدد رایحه ای بین انگشتان دارند، بزهای نر دارای غده های رایحه ای در زیر دم هستند که در فصل جفت گیری رایحه ای قوی تولید می کنند. برخلاف بزهای نر، گوسفندان نر تقریبا بدون بو هستند.

شاخ
بیشتر بزها شاخ دارند، در حالی که بیشتر گوسفندان بدون شاخ هستند، بزها در مقایسه با گوسفندان دارای شاخ های باریک و کمی خمیده هستند که دارای شاخ های ضخیم و محکم و منحنی هستند که در دو طرف جانبی سر قرار گرفته اند.

دم
دم گوسفند بلند است، به سمت پایین قرار گرفته و از بدو تولد بدین گونه است. دم بز کوتاه و رو به بالا است.

رژیم غذایی
گوسفندان چرنده هستند، به این معنی که آنها چمن، شبدر و سایر گیاهان قابل جمع آوری از زمین را مصرف می کنند، برخلاف آنها، بزها جستجوگر هستند، آنها برگ ها، شاخه ها و سایر پوشش های گیاهی را که در بالای زمین قرار دارد، جمع آوری می کنند. بزها قادرند بدن خود را بلند کنند (روی پاهای عقب خود بایستند) تا به برگ ها و شاخه های بالای بوته ها برسند. آنها همچنین اغلب از مواد غیرقابل خوردن مانند جعبه های مقوایی، پارچه و کاغذ استفاده می کنند.

زندگی گوسفندان
گوسفندان دوست ندارند از بقیه گله جدا شوند، برخلاف آنها، بزها کنجکاو، باهوش و مستقل هستند، آنها در مقایسه با گوسفندان، منطقه حصار زده شده را خیلی کمتر ترجیح می دهند، به همین دلیل گوسفندان کاملا اهلی می شوند، در حالی که انواع مختلفی از بزهای وحشی وجود دارد که آزادانه در طبیعت پرسه می زنند.

چابکی
بزها کوهنوردان بسیار خوبی هستند. آنها به راحتی تعادل را در تپه های شیب دار و زمین های ناهموار و سنگلاخی حفظ می کنند،برخلاف گوسفندان، بزها در صورت بروز شرایط آب و هوایی سعی در یافتن سرپناه دارند. در پرورش دام زنده توجه به این نکات، ضروری است.